සෝමාලි කතා ~ VII කොටස

සෝමාලි කතා වගේ කතා හෙවත් වාලුකාවේ කුසුම

සෝමාලි කතා ඉවර කරල ආපහු හැරිලා බලනකොට තමයි මතක් උනේ .. ඒ කතා ඉවරයි කිව්වට ඉවරම නැහැ කියල. කණ්ඩා සතුව සෝමාලියාවට සම්බන්ධ තවත් ඉවර නොකරපු කතන්දරයක් තියෙනව. ඒ වෙන මොනවත් නෙමෙයි හම්බ වෙලා දැනට අවුරුදු 3 – 4 ක් වෙලත් කියවන්න පටන් අරන් අරගෙන අතරමග නවත්තල කුඩම්මාගේ සැලකිලි ලබමින් මගේ පොත් රාක්කයේ කොනකට වෙලා දුක් විඳින “කාන්තාරයේ කුසුම” පොත.

රංජිත් කුරුප්පු විසින් පරිවර්තනය කරන ලද මෙම කෘතිය කැත්ලීන් මිලර් (Cathleen_Miller) සහ වරිස් දිරී (Waris Dirie) විසින් රචිත Desert Flower කෘතියේ පරිවර්තනයක්. ප්‍රසිද්ධ සෝමාලි ජාතික සුරූපී මෝස්තර නිරූපිකාවක්, සමාජ ක්‍රියාකාරිනියක් සහ නිළියක් වන වාරිස් දිරීගේ චරිතාපදානයක් ලෙස ලියවුණු මෙය 1998 ප්‍රකාශයට පත්කරන ලදුව ලොව පුරා අතිශයින් ජනප්‍රියත්වයට පත් උනා. පසුව 2007 දී මෙය සිංහලට පරිවර්තනය කරනු ලබනවා.

කෝපි (කාලේ) කතා ~ I

නාරායන් සමග හැලපයියගෙ කෝපි කතා සහ කෝපි ඉතිහාසය

මේ ලිපිය බාගෙට ලියල දැන් අවුරුදු දෙකක් වෙන්න කිට්ටුයි … ඔය අතර කිහිප වතාවක්ම ලියන්න පටන් අරන් නැවැත්තුව නිසා එකම එක අච්චාරුවක් වගේ කතාවලට සම්බන්ධ උදවියටත් තේරුණොත් …  කතාවේ මුල මැද අග හොයා ගන්න බැරි උනොත් ගණන් ගන්න එපා … අපි .. අපිනෙ … තව පාරක් හම්බ වෙලා දෙක තුනක් අනුමත වෙලා තෝරා බේරා ගන්න බැරුවය … 🙂

මේ කතා වස්තුවේ නිධාන කතාව පටන් ගන්නෙ සකල සිරින් පිරි සිරි ලංකාවේ සති තුනකට එහා ගතකරල ආපු නිවාඩුවත් එක්කම. ආපහු ආ වෙලේ ඉඳන් අහවර කරන්න තියෙන දේවල් පටන් ගත්තහම ඉස්පාසුවක් නැහැ. නමුත් කන්තෝරුවෙදි හිතට පොඩි නිදහසක් ගන්න ඕන වෙච්චි ගමන මොකක් නමුත් කියවන්න හිතුන. ඒත් ප්‍රශ්නයක් මොකද්ද කියවන්නෙ ?

ඕං එතකොට තමයි සාජ ඉඳල ඕමාන් වල මස්කට් දක්වාත් එතන හිටං ලංකාවේ වේයන්ගොඩ දක්වාත් පෙරුම් පුරලා … පුරලා …  බොහොම අමාරුවෙන් හොයාගෙන හොයාගෙන ගොහින් සෙට් වෙච්චි හැලප කඩේ අධිපති හැලපයියව මතක් උනේ. තව මෙදා පාර අර බ්ලොග් ලියන ලියපු ගල් මුදලාලි කෙනෙක් ඉන්නෙ .. සජ්ජ කියල … දන්නවද ? ආන් ඒ පඩංගුවේ සජ්ජවයි හැලපයියවයි හම්බ වෙලා ආවට හිතේ හැටියට සෙට් වෙන්නනම් බැරි උනා.

ඇම්ඩගෙ කතා – I

කැටපෝල කතා වත්ථුව

ප්‍රිය බුකීගත පහියවාසීන් වෙනුවෙන් කලකට කලින් ලියන්නට යෙදුනු මෙලෝ රහක් නැති මේ කතාව හුදී ජනයාගේ ලාම්පු සංවේගය උදෙසා නැවත පළ කරන වගයි !

ඇම්ඩන් ඇටය කාලෙ ඉඳන්ම හෙන අණ්ඩ පාලය කියල ඉතිං හැමෝම දන්න දෙයක්නෙ, තාත්තටයි අම්මටයි මුගෙන් හෙනම වදේලු මූත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න කියල. කොටින්ම තාත්තට ගෙදර ආපු වෙලාවේ ඉඳල මොකුත්ම වැඩක් කරගන්න බැරි ගමන මූට සෙල්ලම් කරන්න කැටපෝලයක් හදල දුන්නලු.

කැටපෝලෙ ඇම්ඩට කොයිතරම් නම් සාරෙට අල්ලලා ගියාද කිව්වොත් නිදා ගන්න යනකොටත් කැටපෝලෙ අතේ. නමුත් උපන්ගෙයි ඇට්ටරයෙක් වෙච්චි ඇම්ඩගෙ ඇස් මානෙට අහුවෙන හැම දෙයක්ම ඉලක්කයක් වෙන්න ගත්ත හන්ද ප්‍රශ්න ගොඩයි.

සෝමාලි කතා ~ VI කොටස

නයිරෝබි නරි නාටක සහ ඇදගෙන නෑම

මේ ඔක්කොම දේවල් ඉවර වෙලා අපිව ආයෙමත් ගුවන් යානයට නැග්ගුව, අන්තිමේදි අපි නයිරෝබි වලට ගොඩබානකොට නියමිත වෙලාවට වඩා පැයකටත් වඩා ප්‍රමාදයි. අපේ ෆ්ලයිට් එක මිස් උන නිසා මීළඟට තියෙන මොන දහිරිවාට්ටුවක හරි එල්ලිලා ආපහු ඩුබායි යනව කියල අපි හිත හදාගෙන හිටියෙ. ඩෙනිස් හිටිය නිසා මටත් ඒ ගැන එහෙමට අවුලක් තිබ්බෙ නැහැ, ඔලුවෙ තිබ්බ එකම දේ ආපහු බෑග් එක අර ගන්න එක විතරයි.

නමුත් අපි යානයෙන් එළියට එනකොටම ඉතියෝපියන් ගුවන් සේවයෙන් ඩුබායි බලා ගමන් ගන්නා මගීන් හැකි ඉක්මනින් ඇතුළු වීමේ දොරටුව (Boarding gate) වෙත යන්න කියල එතන හිටිය නිළධාරීන් දෙන්නෙක් බෑගිරි ගාන්න පටන්ගත්තෙ අපි නොහිතපු විදිහට. බලන් යනකොට ඉතියෝපියන් ගුවන් සමාගමත් හදවතින්ම ශ්‍රී ලංකිකයි, අපි යන්න නියමිතව හිටපු ගුවන් යානය පැයකටත් වඩා පරක්කු වෙලා නිසා යන්න තවමත් යන්න අවස්තාවක් තියෙනව.

සෝමාලි කතා ~ V කොටස

මොගඩිෂූ සිට නයිරෝබි බලා

ගිය පාර ලියපු කොටසට දාපු අර සූට්ටං තුවක්කු පොඩියක් අතේ තියාගෙන සෝමාලියන් රම්බෝ කෙනෙක් එක්ක කණ්ඩ පෙනී හිටිය පින්තූරෙට සෑහෙන ප්‍රතිචාර හම්බ උනා. ඒ තුවක්කුවෙ සයිස් එක වැඩිම උනොත් කණ්ඩගෙ උසට වියත් 2-3 ක් අඩු ඇති. නමුත් ඔය පින්තූරය මුහුණු පොතේ දාන්න මට සුපිරි කොම්පැණියෙන් එළියට බහිනකම්ම ඉන්න උනා, ඒ සේවයේ නියුතුව ඉන්නා තෙක් ආයතන නීති රෙගුලාසි වලට අනුගත වෙන්න අවශ්‍ය නිසා.

තුවක්කුව අතපත ගාන්න කරේ දාගන්න අවස්ථාව හම්බ උනත් එහෙම කරලා කාගෙ කාගේත් රස්සාවට කෙලවාගන්න බැරි නිසා අවාසනාවට පින්තූරයක් ගන්නනම් ලැබුනෙ නැහැ. ඒ වගේම මේ ආරක්ෂක සෙබළා ගැනත් වැඩි විස්තර මංතුමා දන්නෙ නැති උනත් බොහෝවිට ඒ හිටපු හමුදා හෝ පොලිස් භටයෙක් වෙන්න පුළුවන්. එහෙමත් නැතිනම් ඒ පැත්තෙ අඩුවක් නැතිව ගහක් ගලක් ගානේ ඉන්න ආයුධ සන්නද්ධ කණ්ඩායමකින් බඳවාගත්ත කුලී හේවායෙක් උනත් පුදුම වෙන්න කොහෙත්ම හේතුවක් නැහැ.