II කොටස ~ භූතරණ උමතුව

පාරෙන් පිට පැනීම සහ අවලම්බන

දැන් ඉතින් මේ මොන අවලම්බනයක්ද කියල අහන්න එපා, අද ලියන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ රෝද සහ සස්පෙන්ෂන් සම්බන්ධයෙන් අපේ ගමන් සගය වෙන FJ කෘසරේට කරපු වෙනස්කම් වෙනස්කම් කිව්වෙ වැඩි දියුණු කිරීම් මිස කෙනෙහිලි නෙමෙයි හොඳේ ) සහ අදාල නිධාන කතාව. කවදාවත් ලොකුවට හිතුවෙ නැති උනාට සස්පෙන්ෂන් කියන සුද්දගෙ පදේ හෙළුවෙන් වනන්නෙ කොහොමද කියල හෙමිහිට අන්තර් ජංජාලය පීරල බලනකොට තමයි ඔය අවලම්බන පද්ධතිය කියන හරුපෙ හමු උනේ. රෝද හතර වාහනේට එල්ලල තියෙන අංගෝපාංග වලට කියන්න වෙන නමකුත් නැති හන්ද නමේ ලොකු අවුලක් නෑ. ඒත් ඩිංගක් විතර හෙළ අවුල් සහ සර්වලෝක පූට්ටු (Universal Joint) ගතියක් එන්න ඉඩ තියෙන නිසාත් මම ආර්යසේන ආශුබෝධ නොවෙන නිසාත් සස්පෙන්ෂන් කියල දන්නා සිංහලෙන්ම කියන්නම්.

වාහනයක් උනහම ගැස්සෙන්නෙ පෙරලෙන්නෙ නැතිව යන ගමනක් පහසුවෙන් යන්න පුළුවන් වෙන එක තමයි සැප පහසුව තීරණය කරන ලොකුම කාරණාව. ඒකට වග කියන්න ඕන ඉතිං වාහනේ රෝද සහ සස්පෙන්ෂන් පද්ධතිය නිසා හැමදාම පාරෙන් පිට පනින්න බලන් ඉන්න අපිට FJ යන්තරේ ගැන අමුතුවෙන්ම හිතන්න උනා. මේකට ප්‍රධාන හේතුව කණ්ඩා විප්‍රවාසීව ඉන්න ඔටු දේසෙ ටොයොට ඒජන්ත තැන වෙන “අල පුටයිං” කොම්පැණිය වාහනේට කරපු හදි හූනියමක්. වාහනේ ගෙදර ගෙනත් යකා වගේ පාක් කරල තිබ්බට මොකද බරපතල වැඩ ගන්න තහනම්.

Journey to Outdoor Lovers Tree House – Dubai, UAE

Virgin Drive in Dubai Dunes

Sand Dunes, FJ, and us have never been good partners. Being rank off-road amateurs we had good reasons and our share of narrow escapes. But like everything in life, things can change and we are glad that they have after meeting the Outdoor Lovers Team. A bit of tire deflation and some sound advice can go a long way.

Our trip to Outdoor Lovers Tree house allayed many dune bashing fears we had as we learned the tips and tricks from the best. Eranga and Jo lead the pack with “Casper” the Friendly Land Cruiser 80 while Bazil & Fazly took rear guard with “Teriyaki” The Power Patrol. The track got trickier but we grew more confident.

ඇවිදින එක පිස්සුවක් !

I කොටස ~ භූතරණ උමතුව

හඳ මෝරන කාලයට පිස්සන්ගේ උමතුව තීව්‍ර වෙන්නා සේම කණ්ඩාටද කාලයෙන් කාලයට නොයෙක් ආකාරයේ උමතු වැළඳීම අතිශයින්ම සාමාන්‍ය දෙයක්. හාමිනේට අනුව නම් ඔය කොයි පිස්සුවත් පවතින්නේ ඉතාම කෙටි කාලයක් විතරයි, ඒ බැන්ද දා සිට කල නිරික්ෂනයන්. එව්වා එහෙමයි, මං ගැන හොඳින්ම දන්නේ උන්දෑ තමා. නමුත් එකී මෙකී නොකී අට අසූවක් පිස්සු අතරින් රථ ගාය, කෑමට බීමට ලොල්වීම සහ සවාරි පිස්සුව  වැනි කිසිදා සුව නොවන සදාකාලික උමතුද කණ්ඩාට නැතිවාම නොවේ.

උයන්පුර සංචාර ~ III කොටස

බෙදූ, ඔටුවෝ සහ ඔටුපොළවල්

පහුගිය සතියෙ නැවැත්තුවෙ අල් කට්ටාරා සහ අල් ජිමී ක්ෂේම භුමි වලට ගොඩ වැදුන ගමන සහ ඒ අවට තියෙන වැදගත් තැන් ගැනනෙ. අද කතාව පටන් ගන්න හදන්නෙ ඔටුවන්ගෙන්, ඔටුවන්ගෙ රටේ සවාරි ගහනකොට ඔටුවො ගැන කතා නොකර කොහොමද ? නෑ … නෑ … මේ කියන්නෙ කකුල් දෙකේ එවුන් ගැන නෙමෙයි හතරෙ එවුන් ගැන. කකුල් දෙකේ එවුන් ගැනත් කියවන්න ඕන නම් මැදක් නැති පෙර දිග සහ ගං ඔටුවා සහ රජ ඔටුවා ලිපි බලන්න.

අද කතාවට වස්තු බීජය වෙන්නෙ ක්ෂේම භුමියෙන් පිටත් උනාට පස්සෙ අපේ මීළඟ නැවතුම උන ඔටුවො වෙළඳාම් කරන කඩ මණ්ඩියක් (Camel Souq/Market). මුලදි කතන්දරේට ප්‍රවේශයක් විදිහට බොහොම කෙටියෙන් ලියල අහවර කරන්න හිතුවත් පස්සෙ තේරුම් ගත්ත ඒක ඔටුවන්ට කරන අසාධාරණයක් කියල. ඒ හන්ද ඔටුවො ගැන සත්ව කරුණාවෙන් යුතුව ටිකක් දිග විස්තරයක් ලිව්වට අන්තිමට නොදැනිම ඒක පතරංගයක් වෙලා. දිග නිසා කියවන්න කම්මැලි ඇති ඒත් ආපු එකේ ඔන්න ඔහේ කියවලම යන්න.

උයන්පුර සංචාර ~ II කොටස

අල් කට්ටාරා ක්ෂේම භූමිය

මේ ගමනේ පළවෙනි දවසෙ සැලසුම අලේන් නගරය කිට්ටුව තියන අල් කට්ටාරා (Al Qattara) සහ අල් ජිමී (Al Jimi) ක්ෂේම භුමි වල රවුම් ගහල අහවර වෙලා ඔටුවො විකුණන කඩ මණ්ඩියකටත් ගොඩ වැදිල (ඔව් .. ඔව් .. නෑදෑයො බලන්න තමයි) ජෙබෙල් හෆීත් (Jebel Hafeet) කියන එහෙමත් නැතිනම් හෆීත් කන්ද උඩත් රවුමක් ගහන්න (අරාබි බසින් ජෙබෙල්  කියන්නේ කන්ද). එදා නවතින්න තීරණය කරේ හෆීත් කන්දෙම මැදක් දුරට වෙන්න තියෙන බොහොම නිස්කලංක හෝටලේක (Mercure Grand). මේ ගැන වෙනම දවසක විස්තර අරගෙන එන්නම්.

Wadi Bani Auf, Oman

The Great Escape

You would agree that going off-road with a novice off-road driver, a slammed 4×4 with 21-inch alloy wheels wrapped in medium profile tires fit for city driving and an idiot for a navigator is a horrible combination. To make things worse, add one of the most demanding mountain trails in Oman to that mix, you have a potential disaster at your hand. There are a million and one things that can go wrong. Yet there we were.

It all started with a beautiful morning overlooking a colourful desert mountain range in Oman. We were staying in the mountains of Al Hoota, about 60 km away from the city of Nizwa. When I say we I mean myself and my better half Jeevika. Among us, we share about 20 years of driving experience, where 20 years belonged to my lovely wife and rest to yours truly (Do the Math !).

සෝමාලි කතා ~ VI කොටස

නයිරෝබි නරි නාටක සහ ඇදගෙන නෑම

මේ ඔක්කොම දේවල් ඉවර වෙලා අපිව ආයෙමත් ගුවන් යානයට නැග්ගුව, අන්තිමේදි අපි නයිරෝබි වලට ගොඩබානකොට නියමිත වෙලාවට වඩා පැයකටත් වඩා ප්‍රමාදයි. අපේ ෆ්ලයිට් එක මිස් උන නිසා මීළඟට තියෙන මොන දහිරිවාට්ටුවක හරි එල්ලිලා ආපහු ඩුබායි යනව කියල අපි හිත හදාගෙන හිටියෙ. ඩෙනිස් හිටිය නිසා මටත් ඒ ගැන එහෙමට අවුලක් තිබ්බෙ නැහැ, ඔලුවෙ තිබ්බ එකම දේ ආපහු බෑග් එක අර ගන්න එක විතරයි.

නමුත් අපි යානයෙන් එළියට එනකොටම ඉතියෝපියන් ගුවන් සේවයෙන් ඩුබායි බලා ගමන් ගන්නා මගීන් හැකි ඉක්මනින් ඇතුළු වීමේ දොරටුව (Boarding gate) වෙත යන්න කියල එතන හිටිය නිළධාරීන් දෙන්නෙක් බෑගිරි ගාන්න පටන්ගත්තෙ අපි නොහිතපු විදිහට. බලන් යනකොට ඉතියෝපියන් ගුවන් සමාගමත් හදවතින්ම ශ්‍රී ලංකිකයි, අපි යන්න නියමිතව හිටපු ගුවන් යානය පැයකටත් වඩා පරක්කු වෙලා නිසා යන්න තවමත් යන්න අවස්තාවක් තියෙනව.

සෝමාලි කතා ~ V කොටස

මොගඩිෂූ සිට නයිරෝබි බලා

ගිය පාර ලියපු කොටසට දාපු අර සූට්ටං තුවක්කු පොඩියක් අතේ තියාගෙන සෝමාලියන් රම්බෝ කෙනෙක් එක්ක කණ්ඩ පෙනී හිටිය පින්තූරෙට සෑහෙන ප්‍රතිචාර හම්බ උනා. ඒ තුවක්කුවෙ සයිස් එක වැඩිම උනොත් කණ්ඩගෙ උසට වියත් 2-3 ක් අඩු ඇති. නමුත් ඔය පින්තූරය මුහුණු පොතේ දාන්න මට සුපිරි කොම්පැණියෙන් එළියට බහිනකම්ම ඉන්න උනා, ඒ සේවයේ නියුතුව ඉන්නා තෙක් ආයතන නීති රෙගුලාසි වලට අනුගත වෙන්න අවශ්‍ය නිසා.

තුවක්කුව අතපත ගාන්න කරේ දාගන්න අවස්ථාව හම්බ උනත් එහෙම කරලා කාගෙ කාගේත් රස්සාවට කෙලවාගන්න බැරි නිසා අවාසනාවට පින්තූරයක් ගන්නනම් ලැබුනෙ නැහැ. ඒ වගේම මේ ආරක්ෂක සෙබළා ගැනත් වැඩි විස්තර මංතුමා දන්නෙ නැති උනත් බොහෝවිට ඒ හිටපු හමුදා හෝ පොලිස් භටයෙක් වෙන්න පුළුවන්. එහෙමත් නැතිනම් ඒ පැත්තෙ අඩුවක් නැතිව ගහක් ගලක් ගානේ ඉන්න ආයුධ සන්නද්ධ කණ්ඩායමකින් බඳවාගත්ත කුලී හේවායෙක් උනත් පුදුම වෙන්න කොහෙත්ම හේතුවක් නැහැ.

සෝමාලි කතා ~ IV කොටස

මරණයක උණුහුම

කඳවුරේ ඒ වෙනවිට හිටපු අනෙකුත් සගයන් හමු වීමෙන් අනතුරුව රමන් නැවත කාර්යාලයට ගිය නිසා එදින කරන්නට වෙනත් වැඩක් නොතිබුණ මම මුළුතැන්ගෙය වෙත යන්නට පිටත් උනා. ඒ යන අතරෙතුරේ කඳවුර මැද සාරෙට හැදිල තිබ්බ තුරු ගොන්නට හිත ගියේ ඉබේමයි, ඒ වෙනකොටත් එතන ප්ලාස්ටික් පුටු කිහිපයක් තියල තිබුන නිසා ගිමන් නිවාගන්න පංකාදු තැන. 

කණ්ඩගේ සෝමාලියා ගමන යෙදිල තිබ්බ වකවානුවේ උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් 32-35 තරමට තිබුනත් හිටපු ප්‍රදේශයේ ආර්ද්‍රතාවය වැඩි අගයක් නොගත්ත නිසාදෝ හෙවනකට උනහම වායු සමනය නැතත් සැප පහසුවට ඉන්න පුළුවන්. නමුත් ඉර මුදුන් වෙච්ච වෙලාවට නම් තරමකට රස්නෙයි.