මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ XI කොටස

කාබුල් නගරසිරි, පටාන් රොටි සහ කාමර මාරුව

දැක්කත් පිටගැස්ම හැදෙනා සුපුරුදු වෑන් රථයට ගොඩවුණු අප අතිශය සුඛෝපභෝගී පහසුකම් යටතේ සුපිරි කඳවුර වෙත එන්නට වූ ගමන අතරතුරදී සැලකිය යුතු කරදරයකට මුහුණ පාන්නට වූයේ නැත. එනිසා පරිසරය වඩාත් හොඳින් නිරීක්ෂණය කිරීමට නිදහස කණ්ඩා වෙත ලැබුණි.

ඇෆ්ගනිස්තානයේ අගනුවර කාබුල් නගරය බව කීම ගහ දන්නා අයට කොළ කඩා පෑමක් විය හැකි උවත් ඒ ගැන නොදන්නා උදවියගේ දැනගැනීම උදෙසා ඒ ගැන යම් විස්තරයක් සටහන් කිරීම වැදගත් යයි සිතමි. හින්දුකුෂ් කඳු වැටියේ පටු නිම්නයක පිහිටා ඇති කාබුල් මිලියන 4.6 ක් පමණ වන ඇෆ්ගනිස්තාන වැසියන් වෙසෙන ජනගහනය වැඩිම සහ විශාලම නගරයයි.

Advertisements

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ X කොටස

ආපන ශාලාවේ අවුල්-නිරවුල් !

කාලයක් තිස්සේ ඇෆ්ගනිස්ථාන කතා පෙලට විරාමයක් ලබා දී තිබුණත් නැවත පටන් ගන්නට හිතුවේ පාඨකයන්ගේ දැඩි ඉල්ලීම මතය. පසු ගිය මාස කිහිපය තිස්සේ මොන අටමගලයක් ලිව්වත් එක් අයෙකු හෝ මේ ගැන විමසූ නැති ලිපියක් මට මතක නැත. එනිසා ලියන්න තියන කම්මැලිකම මකාගෙන නැවතත් ඇෆ්ගනිස්ථානයට පිවිසෙමි 🙂

අන්තිම එක දැම්මෙ හය මාසයකට එහා නෙව, එනිසා මෙතක් කතාව :

I කොටස ~ සුපිරි කොම්පැණිය සහ කණ්ඩාගේ ඇෆ්ගන් පිස්සුව !

II කොටස ~ හිවලුන් සමග රාමසාන් සහ ඇන්ටනොව් !

III කොටස ~ උඩ යන ඇන්ටනොව් සහ බිම යන ඇන්ටනොව් !

IV කොටස ~ පිපිඤ්ඤා සැන්විච්, යහතින් ගොඩ බෑම සහ ඇන්ටනොව් ගැරේජ් !

V කොටස ~ කාබුල් ගුවන්තොටුපොළ පාගා මරුවෝ !

VI කොටස ~ කාබුල් පොල්ල !

VII කොටස ~ කාබුල්හි සුපිරි කඳවුර !

VIII කොටස ~ කාබුල් ස්පෙෂල් නේපාලි අරිෂ්ඨ !

IX කොටස ~ කයා ඩීෆැක් සහ යැංකි පඩත්තරයෝ !

---

ඇෆ්ගනිස්ථානයේ අඩව් අල්ලද්දී බෙරේ පළුවක් ගියත් තනි පලුවෙන් හෝ තාලය අල්ලන්නට සමත් විය යුතුය. අඩු පහසුකම් යටතේ අවැසි දේ සාර්ථකව කරන්නට නම් එකම රාමුවකට කොටු නොවී ගැටළු විසඳන්නට හැකි විය යුතුය. මේ ලිපියෙන් ගෙන එන්නේ අප කාබුල්හි සුපිරි කඳවුර වෙත තනි කෑල්ලට ලඟා වූ පසුවත් අපට මුහුණ පාන්නට වූ නොයෙක් ගැටළු සහ ගැහැටය.

රංජිත් සමග ගිය නූර් නැවත ආවේ තනිවමය, ගිය ගමනේ වැඩි විස්තර අසන්නට නොගියේ එයට අවැසි උත්තර නූර්ගේ මුහුණේම සටහන්ව පැවති නිසාය. දින කිහිපයක් තිස්සේ එකක් පසුපස එකක් වශයෙන් ඇදී එන නරක ආරංචි වල කෙළවරක් දකින්නට අද දවසේත් අවසරයක් නැති බව මට වැටහුණි.

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ IX කොටස

කයා ඩීෆැක් සහ යැංකි පඩත්තරයෝ !

තද නින්දේ සිටි කණ්ඩා හිටි අඩියේම අවදි වූයේ කවුරුන් හෝ කලහ කර ගන්නා ඝෝෂාවක් නිසාය, තවමත් පහව නොගිය නිදිමත සහ අඳුරු කාමරයත් නිසා කටහඬවල් මිස බැන අඬ ගසන උදවිය පෙනෙන්නට නැත. උස් කට හඬවල් කිහිපයකම ඇසුණත් කුමක් කියන්නේද යන්න ගැන වැටහිමක් හෝ ඒ ගැන වැඩි විස්තර දැන ගැනීමට උවමනාවක්ද කණ්ඩා තුළ නොවීය.

මේ බෑඟිරි ගසන මළබාරියන් නිදි ඇඳේ ඉන්නා උදවියට නිදහසේ ඇහැ පියා ගන්නට ඉඩදී යන තැනකට තොලොංචි උනා නම් හොඳය, මේ හිපාටුවන් අනුන්ට කරදරයක් නොවන සේ තම තමන්ගේ ගනුදෙනු බේරා නොගන්නේ මන්ද යන්න ගැන දැඩි කෝපයක් හට ගත්තත්, ඇඳෙන් නැගිට ගැනීමට හෝ උන්ට නිශ්ශබ්ද වන ලෙස පෙරළා කෑ කොස්සන් ගැසීමට පණක් නැතිය.

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ VIII කොටස

කාබුල් ස්පෙෂල් නේපාලි අරිෂ්ඨ !

ඇෆ්ගනිස්ථානයට පය තබා පැය කිහිපයක් ඉක්ම යාමෙන් අනතුරුවත් පණ පිටින් සිටීමට හැකිවීම සහ සතර අත පැතිර ගිය පාළු නිහැඬියාව කණ්ඩාගේ සිතට අමතර දිරියක් එක් කල බව කිව යුතුය. අතරමගදී කුමන ඇබැද්දියකට මුහුණ දුන්නත් උපද්‍රවයකින් තොරව කඳවුර ළඟා වීම නිසා සිත නොසිතූ තරමට සන්සුන්ය.

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ VII කොටස

කාබුල්හි සුපිරි කඳවුර !

අවුරුද්ද මුල් කාර්තුවේ යෙදුණු විවිධ සංචාරයන්, හිත මිතුරු සාදයන් සහ සමාගම් නිසාවෙන් නොසිතු ලෙස කණ්ඩා කාර්ය බහුල වන්නට යෙදුණේය. එවන් වටපිටාවක එක දිගට සිත එකඟ කරගෙන ලිවීමට තරම් අවකාශයක් නොතිබූ බැවින් කණ්ඩා අතින් සිදු වූයේ ලිවීමට වඩා කියවීමය.

හැලපයියාගේ හැලප කඩයේ රසකැවිලි සියල්ල පෙරේත කමින් ගිල දමා අහවර කිරීමෙන් අනතුරුව මේ දවස් වල කණ්ඩා දත කන්නේ සුදීකගේ ඇවිද්ද පය සහ අරුගේ අඩවියට වග කියන්නටය 😀

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ VI කොටස

කාබුල් පොල්ල !

අප රැගෙන යන්නට සුපිරි කොම්පැණියෙන් කිසිවෙකු නොපැමිණීම නිසා කණ්ඩා ඇතුළු කණ්ඩායම වැටුණේ දැඩි අපහසුතාවයකය.

ඇෆ්ගනිස්ථානය යනු පාරට අත දමා ටැක්සියක් නවත්වාගෙන ගමනාන්තය රියදුරාට පවසා ළඟා විය හැකි තරම් ආරක්‍ෂිත හෝ පහසුකම් සහිත රටක් නොවන බව අමුතුවෙන් කියන්නට අනවශ්‍යය.

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ V කොටස

කාබුල් ගුවන්තොටුපොළ පාගා මරුවෝ !

කණ්ඩට සාමාන්‍යයෙන් හීන පේනවා බොහෝම අඩුයි, වැරදිලාවත් දැක්කොතින් ඒ හැබෑ කරගන්න බැරි දවල් හීන තමයි  🙂

ඒක හන්දමද කොහෙද නිදා ගන්න ගිය වෙලාවට පොල්ලකින් ගැහුවා වගේ නින්ද යන එකයි, නිදාගෙන ඉන්න තරමක් වෙලා මොරටුවේ ලී මෝලක් වගේ ගොරවන එකයි කණ්ඩගේ ජන්ම පුරුද්ද.

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~ IV කොටස

පිපිඤ්ඤා සැන්විච්, යහතින් ගොඩ බෑම සහ ඇන්ටනොව් ගැරේජ් !

නියමු කුටියෙන් පිටතට පැමිණි ඉංජිනේරුවරයා අප දෙස බලා මහ හඬින් සිනහ වුයේ අපගේ හිත හදන්නට විය යුතුය …

නමුත් එය කණ්ඩාට දැනුණේ හිත හදනා සිනහවකට වඩා මේකත් මහ ලොකු කජ්ජක්දැයි ඔලොක්කුවට අසන්නා මෙන් “බැට්මෑන්” චිත්‍රපටයේ  “ජෝකරයා” විසින් දැමූ වියරු සිනහවක් ලෙසටය.

මා දුටු ඇෆ්ගනිස්ථානය ~III කොටස

උඩ යන ඇන්ටනොව් සහ බිම යන ඇන්ටනොව් !

දරුණුවට පොලීසියෙන් ගුටි කෑවා හා සමානව කණ්ඩා පෙලූ ඇඟ පත රුදාවත් සමග ගැඹුරු නින්දකට වැටුණ හෙයින් කාලය ගත වීම පිළිබඳව කිසිඳු හැඟීමක් තේරුමක් තිබුනේම නැත.

එහෙයින් කණ්ඩාට ඇති එකම මතකය පොල්ලකින් නෙළුවා සේ නින්දට වැටීම සහ අහස කඩා වැටුනා සේ සද්දයක් සමග එකවරම තිගැස්සී ඇහැරීමත් පමණි.