ඇත්ත ඇති සැටියෙන් කියනව නං කලාව කියන දේ ලඟින්වත් ගෑවිලාවත් නොගිය මනුස්සයෙක් තමයි මේ කණ්ඩ කියන්නෙ, ඔය නොදන්නා මගුල් කරන්න ගොහින් වෙච්චි අකරතැබ්බ සහ අහ ගත්ත කුණු කතා ගැන තමයි අද මේ කියන්න යන්නෙ.
ඔය කලාව කිව්වට ඉතින් ඉස්කෝලෙ යන්න පටන් ගත්තු සන්දියේ ඇටිකිච්ච කාලෙ කලාව කියල එකක දැනං උන්නේ නැහැ නෙව, අපි දැනගෙන හිටියෙ චිත්තර, කවි සිංදු සහ නැටුම් කියන හතර වරිගයනෙ. ඒකෙනුත් අම්මයි තාත්තයි කියපු විදිහට නැටිල්ල තමයි කණ්ඩට හොඳටම පිහිටලා තිබ්බෙ හැබැයි ඒකට හොඳක් කියනව වෙනුවට පොල්කටු හැඳි මිටෙන් හරි ළඟ පාත කඩා ගන්න තිබ්බ ක්‍රෝටන් කොටුවකින් තමයි අම්මගෙනුයි තාත්තගෙනුයි දෙන්නගෙන්ම සමබරව හම්බ උනේ. Continue reading “ශිල්ප කාලා නිදි !”
මම පළමු වසර සිට පස්වෙනි වසර දක්වා ඉගෙන ගත්තෙ ගොඩගම සුභාරතී කණිෂ්ඨ විද්‍යාලයේ, නමුත් පසු කාලෙකදි නම සුභාරතී මහාමාත්‍ය විද්‍යාලය විදිහට වෙනස් වුණා. මේ පාසැල වසර 1986 මම බාලාංශ පන්තියට ඇතුළත් වෙනකොට මේ ප්‍රදේශයේ තිබුන හොදම කණිෂ්ඨ විද්‍යාලය විදිහට හැමදෙනාම සැලකුව.
කණ්ඩාගේ කොලම ~ Kanda's Column 